مقایسه اثر منابع سلنیوم آلی و معدنی و ویتامین e بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی

به منظور بررسی و مقایسه اثر منابع سلنیوم آلی، معدنی و ویتامین e بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی، آزمایشی به روش فاکتوریل با دو عامل دمای پرورش در دو سطح و افزودنی جیره در شش سطح در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با استفاده از 960 جوجه گوشتی با 4 تکرار به مدت 56 روز به اجرا درآمد. پرندگان موجود در شرایط تنش گرمایی در طول مدت آزمایش، روزانه به مدت 8 ساعت با افزایش دمای سالن به ° 37 درجه سانتی گراد به سر بردند. گروه های آزمایشی حاوی افزودنی جیره شامل: 1) جیره بدون هیچ گونه افزودنی (ctl)، 2)   0/3 ppm + ctl سلنیوم آلی (sel-plex®)، 3sy جیره 0/3ppm + ctl سلنیوم آلی +mg/kg 50 ویتامین e به شکل آلفاتوکوفرول (sy+e)، 4) جیره 0/3ppm + ctl سلنیوم معدنی سلنیت سدیم (ss)، 5) جیره 0/3ppm + ctl سلنیت سدیم +mg/kg 50 ویتامین e (ss+e)، 6) جیره ctl +50mg/kg ویتامین  e)e).  جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی در مقاطع سنی 21-1، 42-21 و کل دوره افزایش وزن کمتری نسبت به پرندگان در دمای طبیعی نشان دادند (05/0>p). خوراک مصرفی در دوره های 42-21 و کل دوره و ضریب تبدیل غذایی در 21-1 روزگی در پرندگان تحت تنش گرمایی، به ترتیب کمتر و بدتر از پرندگان در دمای طبیعی بود (05/0>p). در 21 روز اول آزمایش تفاوت معنی داری از لحاظ افزایش وزن بین گروه های استفاده کننده از افزودنی ها در جیره وجود نداشت، اما در 21 تا 42 روزگی و کل دوره گروه های sy، ss، ss+e، ss+e و e در مقایسه با تیمار ctl افزایش وزن بیشتری داشتند (05/0>p). مصرف خوراک تنها در دوره 42 تا 56 روزگی تحت تأثیر معنی دار تیمارهای افزودنی قرار گرفت (05/0>p). ضریب تبدیل غذائی بهبود معنی داری را در گروه های sy و ss در تمام دوره  ها بجز  21-1 روزگی نشان داد (05/0>p). اثر متقابل دمای پرورش × افزودنی جیره در تمام دوره ها، به غیر از 21-1 و 56-42 روزگی برای افزایش وزن، تنها در 42-21 روزگی برای مصرف خوراک و در تمام دوره ها برای ضریب تبدیل معنی دار شد (05/0>p). درصد لاشه، کبد، چربی حفره بطنی و تلفات کل تحت تأثیر معنی دار دمای پرورش و افزودنی های جیره و اثر متقابل آن دو قرار نگرفت (05/0p). همچنین تیمارهای sy و ss افزایش معنی داری را در شاخص تولید نسبت به سایر تیمارها نشان دادند (05/0>p).